Derrick Rose: Ήρθε η ώρα να ανθίσει!

Derrick Rose: Ήρθε η ώρα να ανθίσει! Σας χαιρετώ για 10 η φορά μέσα από το www . aekbcfans . com   και με συντροφιά τα αστέρια τ...

Derrick Rose: Ήρθε η ώρα να ανθίσει!

Σας χαιρετώ για 10^η φορά μέσα από το www.aekbcfans.com  και με συντροφιά τα αστέρια του ΝΒΑ πέρασε ακόμα ένα καλοκαίρι. Τέλος όμως με την νοσταλγία, ας ρίξουμε μια ματιά στα μεγαλύτερα αστέρια του γαλαξία που ονομάζεται ΝΒΑ. Αυτή την φορά έχουμε ένα αστέρι σε σχήμα τριαντάφυλλου , είναι ο Derrick Rose ο 24χρονος MVP, που φέτος επιστρέφει να μας δείξει τι χάσαμε πέρσι.

Ο Derrick Martell Rose γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου του 1988. Γεννήθηκε και μεγάλωσε σε μια από τις πιο κακόφημες και επικίνδυνες περιοχές του Chicago South Side. To τρία αδέρφια του, του έμαθαν για το μπάσκετ γειτονικά γηπεδάκια, όσο το ταλέντο του έπαιρνε διαστάσεις τραβούσε βλέμματα και έξω από το Chicago. Κάτι που οδήγησε τους γονείς και τα αδέρφια του να του απαγορεύσουν να βγαίνει από το Chicago και να μιλάει με ατζέντηδες του δρόμου.  

Το 2003 πήγε στο λύκειο Simeon Career Academy, Εκεί διάλεξε να φοράει το Νο.25 εις μνήμην του Ben ‘’Benji’’ Wilson, ενός πολλά υποσχόμενου παίχτη που δολοφονήθηκε από μια συμμορία στο τελευταίο έτος του το 1984. Στην πρώτη του χρονιά οδήγησε το λύκειο στο τοπικό πρωτάθλημα με μόλις μία ήττα. Στην δεύτερη χρονιά του  πήγαν στο πρωτάθλημα της πολιτείας και στο τελικό ένα buzzer-beater την αντίπαλης ομάδας πήγε τον αγώνα στην παράταση εκεί ο Rose στο τέλος έκλεψε την μπάλα έτρεξε στον αιφνιδιασμό και με ένα lay-up έδωσε το πρωτάθλημα στο Simeon Academy. Την επόμενη χρονιά που ήταν και η τελευταία του στο λύκειο έπαιξε σε ένα παιχνίδι που μετέδωσε το ESPN απέναντι στο Oak Hill Academy που έπαιζε ο Brandon Jennings, ο Rose τον άφησε άποντο σε τρείς περιόδους ενώ ο ίδιος σκόραρε 28 πόντους. Στην συνέχεια στο πολιτειακό πρωτάθλημα υπερασπίστηκαν τον τίτλο τους και έγιναν το πρώτο δημόσιο σχολείο στο Chicago που το κέρδισε δυο συνεχόμενες φορές. Συνολικά στις τέσσερις χρονιές που έπαιξε ο Rose το λύκειο είχε 120 νίκες και μόλις 12 ήττες.

Αποδέχτηκε μια υποτροφία στο University o Memphis Tigers, ενώ κι άλλα κολλέγια έκαναν μεγάλη προσπάθεια για να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Εκεί διάλεξε το νούμερο #23  αφού το #25 είχε αποσυρθεί από το κολλέγιο. Το κολεγιακό πρωτάθλημα ξεκίνησε με ένα σερί 26-0 για την ομάδα τους Τίγρεις του Μέμφις πριν την ήττα από την ομάδα του Τεννεσί. Στο τέλος έκανα ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες στη χρονιά. Πολλές διακρίσεις και πολλά βλέμματα είχαν στραφεί πάνω του πλέον.  Τον Απρίλιο του 2008 δήλωσε συμμετοχή στο Draft.

Επιλέχτηκε #1 του draft από τους  Chicago Bulls, το ίδιο καλοκαίρι επιλέχτηκε να πάει με την Εθνική Αμερικής στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου. Σε μια εκδήλωση έπαθε τενοντίτιδα στο δεξί του γόνατο και επέστρεψε τον Οκτώβρη για να παίξει όλους τους αγώνες προετοιμασίας. Αργότερα έγινε ο πρώτος παίχτης  των Ταύρων που διαλέχτηκε από Draft και έβαλε πάνω από 10 πόντους στα πρώτα 10 παιχνίδια μετά τον Michael Jordan.Ανακηρύχτηκε επίσης ο Rookie of the Month για τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Μετά από μια αγωνιστική κοιλιά του Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου επέστρεψε σε φόρμα για να κερδίσει ξανά το Rookie of the Month. Ύστερα από αναρίθμητες διακρίσεις έφτασαν και στα playoffs  απέναντι στους Boston Celtics, στο ντεμπούτο του ‘’έγραψε’’ 36 πόντους και ισοφάρισε τον Kareem Abdul- Jabbar για τους περισσότερους πόντους από Rookie σε ντεμπούτο  playoff.Παρόλα αυτά αποκλείστηκαν από τους Κέλτες σε 7 αγώνες.

Η επόμενη χρονιά ξεκίνησε με τραυματισμό στον αστράγαλο που τον έκανε να χάσει την post season. Στην συνέχεια είχε περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Πήρε όμως την πρώτη του συμμετοχή σε All-Star και έγινε ο τρίτος παίχτης των Bulls που το κατάφερε. Έφτασαν και στα playoff αλλά αποκλείστηκαν από τους Cavaliers. Την επόμενη χρονιά μπήκε αποφασισμένος, σκόραρε 39 πόντους απέναντι στην ομάδα του Detroit, έδωσε 13 ασιστ στον Deng βοηθώντας τον να φτάσει τους 40 πόντους, έβαλε 29 πόντους και οδήγησε την ομάδα του στην πρώτη τους νίκη απέναντι στους Lakers μετά το 2006. Τον Ιανουάριο έκανε το πρώτο του trimple-double και ανακοινώθηκε ως ο βασικός guard στο All-Star Game. Αργότερα έκανε ένα career-high με 42 πόντους απέναντι στα Σπιρούνια και 17(!) ασιστ μαζί με 30 πόντους ενάντια στου Milwaukee Bucks. Στο τέλος της χρονιάς είχαν 62 νίκες για πρώτη φορά μετά το 1998. Επίσης ο Rose έγινε ο τρίτος παίχτης που κατάφερε να ξεπεράσει τους 2.000 πόντους και τις 600 ασιστ σε μια χρονιά, μετά από τον LeBrone James και τον Michael Jordan. Στις 3 Μαΐου του 2011 στην ηλικία των 22 ονομάστηκε ο νεότερος Season’s MVP και έγινε ο δεύτερος στην ιστορία των Ταύρων που το κατάφερε.

Στις 11 Δεκεμβρίου του 2011 υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο με συνολικές απολαβές 94.8 εκατομμυρίων. Μέσα στην χρονιά ψηφίστηκε βασικός στο All-Star Game για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά… για την ακρίβεια είχε τις δεύτερες περισσότερες ψήφους μετά τον Dwight Howard. Κατά τη διάρκεια του πρώτου παιχνιδιού των playoff απέναντι στους Philadelphia 76ers χτύπησε στο αριστερό γόνατο πάνω στην προσπάθεια του να πηδήξει, εκείνη την στιγμή οι Ταύροι προηγούνταν με 12 πόντους και απέμενε 1:22. Αργότερα μαθεύτηκε πως είχε υποστεί ρήξη χιαστών και θα έχανε την υπόλοιπη σεζόν. Στις 12 Μαΐου μπήκε στο χειρουργείο και ανακοινώθηκε πως θα λείψει 8 με 12 μήνες. Επέστρεψε τον φετινό Ιανουάριο στις προπονήσεις αλλά δεν είχε καμία εμφάνιση.

Λοιπόν αυτός ήταν ο D.Rose. Μερικοί θα απορήσατε γιατί επέλεξα να αφιερώσω ένα κείμενο στον μικρό που έχει τόσους τραυματισμούς και όχι σε κάποιον πιο καταξιωμένο αστέρα… Η απάντηση απλή, όταν το όνομα κάποιου μπαίνει με σχετική ευκολία στην ίδια πρόταση με τον Michael Jordan και τον LeBrone James, κι αν αυτό δεν σας τραβάει το ενδιαφέρον, το ότι είναι ο νεότερος MVP δεν σας κάνει να αναρωτιέστε ποιο θα είναι το μέλλον αυτού του τόσα υποσχόμενου 24χρονου. Τότε τι να σας πω… εμένα με εντυπωσίασε!!!

                                            

Επιμέλεια : Βασίλης Ιωαννίδης